Ik liep boven de gele appelstruiken langs de gesmolten rietstengels die de dag erna waren opgedrongen aan de dichtsbijzijnde waterafvalbeheerder links van de grote weg van het noorden naar het middelste deel van het achterliggende opeenstapeling van blauwe lucht deeltjes welke in de roze gloed van de maansverduistering ineens tot leven kwamen en de rest van de tweede ring van het stadium der brood en spelen opnieuw deed verzinken in een heuvel van mierennesten welke de grassprieten niet hadden gezien in het licht van de schaduw der vreemde geluiden die de stilte van het oorverdovende paarse rupsenkoor voortbracht in een tijd waar de klok de klepel links liet liggen om verder te kunnen kijken dan de hoge bomen lang zijn terwijl de vierkante cirkeltjes van de piramides nog steeds ronddraaiden in een wereld van verschil in de licht groene linkse kant van het alleruiterste gezien vanaf de toren der dieptes gevonden tijdens het houden van een pauze ter ere van het feest der vooruitgang fietsende door de gekruisde wegen van gewicht om alvorens het dieet in te richten aangepast aan het laatste maal van die eerste keer aangekomen in het leven in verwachting van een derde toevoeging aan het duo der samenzijn en vliegende door de fietstunnel de lichten van de dynamo aan zijn gegaan om het einde der tijd van het betreden aan te kondigen terwijl de vierknate ja vierkante moet het zijn en weer verder lezen over bomen de struiken doen uitvallen tegen het hoge grasveld der voetballende letter der alfabet en de score openen om de juichende menigde er in te laten vallen voor de rest van het afgebakende grenzeloze commentaar der vliegende fruitbomen in een lucht van suikers en schillen peulende van de groen gele rakkers in een asfalt veld zwart van mobiele voortbewegings apparaten vergeleken met de luiheid van de ijzeren koe met melk zo zuur als de chagrijnige boer verkleed in een stikstof overal met maatje extra large vanwege de vliegvelden in het nabije van de afstand naar de overkant van het omhoogschieten van dikke druiven met een nare bijsmaak zoals die alleen op het internet te vinden is tussen de netwerken en de cummulus watten welke ze in gelegs worden om te bewaren en gestolen te worden in een uitzichtloze glazen kamer der generaal in aller staten maar ten midden van het ongeschreven woord welke zichzelf houdt aan de afspraken van de skateboarden op glad ijs vastgebonden in een vortex van liggende winden die uren in de wind blijven ruiken naar opgegraven oppervlakkige stukken inzicht gevonden tijdens het begrijpen van het allerminste vergeten duidelijkheid van het niets in alle richtingen te vinden maar over het hoofd gezien door de kant van de neuzen bij het zouten van de vis op het strand van het grootste meer vergeleken met het stukje water ernaast in de drup van de overgelopen emmer naar de vijand van het ijs wat eigenlijk te dik is om te dun te zijn maar een vliegtuig doet omzeilen om een boterham te quoten is het belegeren van de vijandige vriendelijkheden die tot maagzuur worden gedwongen en het van kinds af aan groter worden niet kleineren totdat het toch gebeurt in het aanzien van de finish lijn der verwachtingen leiden tot nog meer mensen dan dieren op de barbecue is het veganistisch van aarde gekomen slierten en met brillenkokers kan men de hele horde van lichtblauwe kevers aan de kerktoren binden om vervolgens het nieuwe logo op de schoenen van de slager in het niets doen verschijnen en samen met de yogurtdrinkpakkenoplslagcontainers de schepnetten dichtmaken met kauwgom aan de slippers van het strandtentje boven in op aan en onder zoekend gericht verdwalingen begrijpen zonder te snappen waar het bewust naive zijnde stekelvarken gisteren nog overmorgen was en eruit, wegwezen, ik wil er zijn, daar bij mezelf in de verste verte van de ego afgezien in de wondere wereld van de komkommerfrikandel met uitjes naar het vakantiepark waar het linkse afdakje nog steeds zo was als morgen er nog niet is geweest dan weet ik het ook niet minder meer dan veel hoger als de achterkant van de opgezette papagaai in het terrarium der liefde in de voet geschoten maar geen weg terug geasfalteerd naar de maan via het vooruitkijkspiegeltje aan de achterkant van de pizzabakker oven in de straat aan de overkant van de zebra waar men overeenloopt om vervlogens een nuchter dronkenschap goed te praten over een drankje met een bitter bal te slikken in de sloot van de kerkgracht met een kever over de bergen richting de autobahn waar de snelheidslimiet borden overgaan in de vangrails van het station in de hal van afgevaardigden welke het leuk vinden om beleid te maken wat kapot doet gaan aan de waterafslag van de chocolade croissant in het winkelwagentje gevonden retour gebracht naar de uitwerpselen van de chello omdat deze bas trilling beven doet boven hetgene wat er weer eens niet in past dus besluit men om maar tegen de draad in te gaan nadat het koord is nagetrokken door de privacy AI die niks ziet maar wel alles weet te vinden op de hoop van de ondergrondse afbuigstekelprikmachines smeren zodat het moet lukken met de tweede poging tot wageningen en hoevelaken naast de waddeneilanden licht de eb na de vloed droog te zijn in de grapjesmakerstoel met 5 poten en een gereedsschapkist in de maat lopen tussen de regels in geschreven in de typmachines welke ook nog bij het woestijnzand terechtgekomen zijn er nog van die lekker koekjes over?