Een stukje fietsen.
Uitwaaiende tegen de wind in.
Zonnig maar af en toe botsen met schaduwen die sneller dan de toegestane snelheid over het fietspad me tegemoet razen.
Een prachtig plaatje.
Ik stop maar stap niet af.
Ik pleur op mijn bek.
Sommige mensen weten het simpelweg niet.
Ze kunnen je niet lezen maar wel een hoop over je schrijven.
In het openbaar delen wat ze dachten in het donker te hebben gezien.
Zomertijd. Mindful zonnepanelen. Ik wacht even met werken totdat de zon schijnt, dan overbelast ik het net niet zo en mezelf ook net wat minder.