Je bent gewoon een luie flikker. Ja, je kan me wel zo aankijken maar het is gewoon zo. De hele dag op je reet zitten, televisie kijken, sloten koffie drinken, jezelf volvreten met bepaald niet caloriearm plastic eten, en in bier verzuipen als tsunami’s met schuimkoppen van drie vingers hoog met geld dat je niet eens zelf verdient hebt en wat mij betreft ook helemaal niet zo mogen krijgen. Ga eens wat nuttigs doen in plaats van in je burn-out of posttraumatische stresssyndromen te blijven hangen. Draai die slachtofferrollen eens om. De burn-out blussen om een nieuw vuurtje in jezelf te doen ontsteken. Lekker solliciteren ook al is het om de ervaring en jezelf uit die zelf gegraven sloot van ellende te slepen. Neem een coach, een life coach of een career coach. Die snappen het leven vaak wel, vergeet al die psychologen die je alleen maar verder helpen in de ellende en je er nog goed bij doen voelen ook. En luister helemaal niet meer naar je eigen stem, of stemmen, volgens mij heb je voor elk excuus een stem gereed zodat je zelfs dan nog iemand anders de schuld kan geven.
Ondertussen vallen de meegelifte stukjes speeksel op dove oren, alles wat hij maar kan denken als reactie op deze levensbedreigende tirade is. Ik ben een beetje moe.
Gepushed aan alle kanten.
In de verkeerde richting.
Ik geloof helemaal niet meer in psychologen, psychiaters, life coaches, career coaches, self help boeken, integratie trajecten of goed bedoelde en best wel gemeen- de goede adviezen, altijd vergezeld met een korreltje zout. Dat is, in betrekking tot, mijn situatie en die van vele anderen heb ik voornamelijk van horen zeggen uit betrouwbare bronnen. Zij, hunnie, zeggen en proberen je te helpen met alle goede bedoelingen en vaak tegen een goede vergoeding. Maar ze staan vaak zelf een beetje buiten de werkelijkheid of maken daar misbruik van. Verblijvende in hun eigen realiteit en zo degene die onbewust maar zeker willen en moeten ontsnappen gewoon weer terugsturen in dat brandende huis waar ze net of nog net niet uit zijn ontsnapt in plaats van te helpen blussen en op zoek gaan naar een nieuw huisin een nieuwe omgeving in een andere wereld en realiteit. Ze maken misbruik van het systeem en het systeem maakt misbruik van hen om de status quo van onnatuurlijke onbeperkte en versnelde vooruitgang mogelijk te blijven maken. De systeem slaven die in een illusie van vrijheid systeemslavenhandelaar worden.
Wat loop je nu weer allemaal te mompelen? Weer en nog steeds dat slap geouwehoer over zij, het, hunnie, die en dat. Allesweter zonder opleiding, ervaringsdeskundige zonder bewezen oplossingen. De enige activiteit die jij beheerst, waar je niet eens een deadline voor nodig hebt, is procrastineren.
Twee rijen diep op een gezond verstand gesmolten deel van de afvaardiging die niet blij waren met de status quo tempo van verandering. Bureaucratische afwegingen die niet licht aanvoelen bij het aanspoelen van een vreemde smaak. Een boterham heeft ook altijd twee zijden maar toch vreet men van twee kanten tegelijkertijd, dan is het niet erg om het als woorden in te slikken en te nemen zoals het is. De eigen wallen onder de ogen ziet men ook pas in de spiegel want niemand durft de waarheid te vertellen zoals die ook daadwerkelijk was geweest. Ik heb vandaag mijn plannen met iemand gedeeld in de echte wereld. Nu begrijp ik de uitdrukking, alsof men water ziet branden. Dus gooi ik nog een beetje olie op het vuur. Ik voel me gesterkt in het anders zijn, denken, zien, ervaren en doen. Het klopt niet met de volwassen wereld van de realiteit waarvan ik me wel degelijk bewust ben, en op de hoogte van. Een roemloze ondergang in de verdomhoekjes van de maatschappij. Een onbekende Don Quichot die we heel hard nodig hebben nu dat zijn waan werkelijkheid is geworden.
Dus iedereen is gek, behalve jij? Je weet dat het niet klopt en toch ga je door. Volgens mij zijn daar geen woorden voor, letterlijk. Laat me even uitpraten!
Ezel volgens mij en een beslissing nemen is de twijfel wegnemen. Het drijfzand waarop de verschillende opties en mogelijkheden langzaam wegzakken, als een struisvogel kop in het zand gestoken gebrek aan en gebroken zelfvertrouwen. Een keuze maken is iets gaan doen zonder twijfel of afleiding. Het met twee handen vastgrijpen en niet meer loslaten.
Dat heet focus, imbeciel dat je er bent. Drie simpele en kraakheldere woordjes uitgevonden in de echte wereld. En ik zei, laat me even uitpraten!